Çocukluk dönemi, kişinin benlik algısının gelişiminde ve sağlıklı ruhsallığın oluşumunda son derece önemli bir dönemdir. Çocuklarla yapılan terapi süreçleri, çocuğun karmaşık dünyasını anlamlandırmayı ve yaşadığı zorluklara yardımcı olmayı amaçlayan, gerektiğinde ebeveynlerin de dahil olduğu, alanında uzman psikologlar tarafından yürütülen bir süreçtir. En yaygın olarak kullanılan yöntem ise “Oyun Terapisi”dir.

Oyun terapisi, belirli terapötik sonuçları geliştirmek için, oyunun teröpatik bağlamda stratejik olarak kullanımıdır. Oyun; çocuğun kendi kendini ifade edebildiği, yeteneklerini fark ettiği, yaratıcı potansiyelini kullanabildiği, dil, zihin, sosyal, duygusal ve motor becerilerini geliştirebileceği önemli bir fırsattır.Çocuklar bilinçli düşüncelerini ve duygularını oyun etkinlikleri aracılığıyla sadece kelimelerle ifade edebileceklerinden çok daha iyi ifade ederler. Çocuk, özel olarak seçilmiş oyuncaklar, oyunlar ve malzemeler aracılığıyla yansıtma, yer değiştirme ve sembolizasyon savunma mekanizmaları üzerinden bilinçdışı çatışmalarını ortaya çıkarabilir. Çocuklar oyun esnasında stresli ve travmatik yaşantılarını yeniden canlandırabilir ve rahatlayabilir, böylece bunlar üzerinde bir güç ve kontrol duygusu kazanabilirler.

Oyun odasında çocuk psikoloğu; belirli sınırları çizerek çocuğa istediği gibi karar vermesine izin verirken, onu olduğu gibi kabul ederek ilişki kurmaya çalışır. Oyununun içeriğini yönlendirmeden, çocuğun sorununu kendi yoluyla çözeceğine güvendiğini gösterir. Bu süreçte çocuk duygularını, düşüncelerini ve deneyimlerini oyun yoluyla güvenli şekilde ortaya koyabilme fırsatı bulur.